ANTICYCLISCH ECONOMISCH BELEID, WAT IS (WIKIPEDIA)

Anticyclisch economisch beleid

Bron: Wikipedia, de vrije encyclopedie.

Een anticyclisch economisch beleid bestaat uit de set gouvernementele acties te beletten, overwonnen of minimaliseren van de effecten van de economische cyclus.

Economische cycli zijn van schommelingen in de economische activiteit, die inherent zijn aan het kapitalisme en gekenmerkt door wisselende periodes van opkomst (pieken) en periodes van recessie (valleien, dat wil zeggen, het laagste punt van de cyclus). Economische cycli onder de overmatige accumulatie of overproductie, die volgt verwachtingen van afnemende snelheid van winst (of winstpercentage is minder dan de rente), waardoor de vermindering van de investeringen en vertraging in activiteitenniveau. Exogene factoren, zoals de oliecrises en financiële crises kunnen helpen om te keren van de cyclus en accentueren de gevolgen ervan.

Anticyclische beleid worden verdedigd door de Keynesianen, die geloven dat de economische cyclus niet zelfregulerende instantie, als ze dachten de neoclassicals dat. Volgens de Keynesiaanse school is het overheidstekort het belangrijkste instrument van het economisch beleid ter vermindering van de gevolgen van de cyclus. De regering moet tijdens de recessie, dus wel ingrijpen, verlaging van de belasting, het bevorderen van de uitbreiding van het krediet en de hogere uitgaven, het investeren om de economie te stimuleren kunnen. Op deze manier moet tijdens de recessie, het begrotingstekort uitvouwen om het economisch evenwicht te herstellen. Het tegenovergestelde moet plaatsvinden tijdens de opgaande fase van de cyclus: tijdens periodes van welvaart, de staat moet meer belastingen, vormen een overschot om hun schulden te betalen en om te vormen van een reservefonds die kan worden gebruikt tijdens periodes van recessie (of depressie).

In Brazilië, het tweede nationale ontwikkelingsplan (PND), gedeeltelijk ten uitvoer gelegd door de regering Geisel tijdens de eerste oliecrisis (tweede helft van 1973), kan worden beschouwd als een voorbeeld, hoewel niet heel succesvol, anticyclisch beleid. [1] een ander voorbeeld, meer recent, is de groei versnelling programma - CAP-, de functies en de ontwikkeling, gericht op anticyclische economische groei door middel van verhoogde overheidsuitgaven voor infrastructuurwerken bevorderen. Al het programma mijn huis, mijn leven, die bedoeld is om een miljoen huizen te bouwen, heeft ook een anti-cyclische aard, voorzover het bevordert een verhoging van het niveau van de investeringen en de werkgelegenheid in de bouw. [2] ook de rol van de BNDES Financiën investeringen. [3]